Warunkiem wytworzenia różnorodnych dóbr jest posiadanie materialnych i osobowych czynników produkcji. Materialne czynniki produkcji: budynki, maszyny, urządzenia, surowce i materiały nazywamy środkami produkcji, zaś same maszyny i urządzenia -środkami pracy, za pomocą których wydobywa się surowce i przekształca je w gotowy produkt służący celom konsumpcyjnym bądź celom produkcyjnym. W miarę postępu technicznego coraz większą rolę we wzroście produkcji odgrywają kwalifikacje pracowników. Im bardziej rozwinięty jest kraj pod względem gospodarczym, tym wyższy jest przeciętny poziom wykształcenia społeczeństwa. Nakłady ponoszone na zdobywanie wiedzy i podnoszenie kwalifikacji społeczeństwa nazywają się kapitałem ludzkim. Doświadczenia najbogatszych krajów świata wykazują, że na długą metę inwestowanie w człowieka, w jego wiedzę, w jego zdolności do rozwiązywania różnych problemów gospodarczych i społecznych jest najbardziej opłacalnym przedsięwzięciem przynoszącym największe korzyści osobiste oraz korzyści społeczne. Cechą charakterystyczną środków produkcji jest to, że są one zawsze ograniczone w stosunku do potrzeb. Ilość dóbr i usług, ja kie można wytworzyć za pomocą rozporządzalnych środków nawet w najbogatszym kraju, nie wystarcza, aby zaspokoić wszystkie ludzkie potrzeby. Podział wytworzonych dóbr nie dokonuje się według potrzeb. W gospodarce rynkowej każdy produkt i każda usługa mają swoją cenę i w podziale tych dóbr i usług na rynku każdy uczestniczy proporcjonalnie do posiadanych dochodów. Podział dochodów w każdym społeczeństwie kształtuje się bardzo nierównomiernie, co wynika z nierówności majątkowych oraz z niejednakowych zdolności i chęci do wydajnej pracy.
Definicja ekonomii
